🌿 The Art of Guiding

Deze wandeling gaat over méér dan alleen Prinseneiland maar dat klinkt leuker dan ‘de westelijke eilanden’, vandaar. We gaan naar het westelijke havengebied van 17^de-eeuws Amsterdam. Dat bestond uit drie deels aangeslibde en vervolgens aangelegde werkeilanden: Bickers-, Realen- en Prinseneiland. Het was een afgelegen gebied met brede kadeterreinen en een beperkt aantal woningen. Hier vond de visverwerking plaats, er waren scheepswerven, pakhuizen met pek, teer of tabak (allemaal brandgevaarlijk) en er was opslagterrein voor bulkproducten als zout en zand. Met andere woorden, stinkende, vervuilende of lawaaierige havenactiviteiten. En een en al bedrijvigheid.

Teerkokerijen, taanderijen, haringdrogerijen verdwenen, de haven verplaatste zich, pakhuizen stonden leeg of werden als dump gebruikt. Toen de havenindustrie verdween, heerste er na de oorlog pure armoede met krotwoningen. Tot diep in de jaren 60, daarna kwamen de kunstenaars en de krakers.

Veel kadeterreinen staan nu vol bomen en planten, er zijn nog enkele scheepswerfjes, de pakhuizen zijn gerestaureerd en het is nog steeds een afgesloten stukje 17de-eeuwse stad met een heel eigen sfeer waar je zo voor je huis in het water springt. Er is een kinderboerderij, de straatjes zijn van kinderkopjes en er zijn nog een paar oude gezellige cafés.

‘Prinseneiland’ is een heerlijk wandel- en kuiergebied, een dorpje in de stad, rustig en intiem maar voor iedereen toegankelijk. En dat op een steenworp afstand van het Centraal Station.